In dit essay doen we een pleidooi voor het differentiëren van verschillende vormen van integraal werken. We hebben het vaak over het organiseren van integrale ondersteuning en zorg voor gezinnen in kwetsbare situaties*, alsof het één specifieke werkwijze of methode is. Zijn we ons wel voldoende bewust dat integrale hulp voor gezinnen een manier van werken is die uit verschillende vormen kan bestaan?
Het antwoord is nee, er wordt vaak nog weinig onderscheid gemaakt in verschillende vormen van integraal werken. Al snel denken we bij integraal werken aan het optuigen van samenwerkingsverbanden of het organiseren van netwerkstructuren, zoals multidisciplinaire teams. Deze intensieve vorm van integraal werken kan nuttig zijn in bepaalde situaties, bijvoorbeeld als het gaat om complexe en meervoudige problematiek waarbij intensief samengewerkt moet worden tussen hulpverleners. Maar, deze intensieve vorm van integraal werken niet altijd nodig is.
*In dit essay hanteren wij een brede definitie van de term gezin, waarmee we de diversiteit en complexiteit van familierelaties en huishoudens in de moderne samenleving onderkennen. Denk hierbij aan een kernfamilie (ouders en kinderen), andere verwanten zoals grootouders, ooms en tantes, en naasten uit het informele netwerk die een belangrijke rol spelen in het leven van ouders en kind.
